EĞİTİMDE NE VAR NE YOK?!
“Flört Şiddeti: Okul Odaklı Önlem ve Müdahalede Engeller, İhtiyaçlar, Çözüm Önerileri” Araştırma Raporu Yayında!
Ne Var Ne Yok?! Yaygınlaştırma Programı; Sabancı Vakfı Hibe Programı tarafından desteklenen, liselerde görev yapan okul psikolojik danışmanlarının akran ve flört şiddetini tanıma, önleme ve şiddete müdahaleye yönelik mesleki kapasitelerini geliştirmek ve okul ortamında gençlerle koruyucu-önleyici çalışmalar yapmalarını desteklemek amacıyla 2017-2018 eğitim döneminde gerçekleştirdiğimiz bir yaygınlaştırma programıdır. Eğitim ortamlarında şiddetle mücadeleye yönelik çalışmalar yürütülebileceğini göstermek üzere “Eğitimde ve Eğitimle Şiddeti Önlemek Mümkün!” sloganıyla yola çıktığımız projenin İzleme – Araştırma aşamasını akademisyen Ezgi Toplu Demirtaş yürütmüş ve projenin “Uygulayıcı Atölyeleri”, “Uygulama” ve “Süpervizyon” aşamalarını izlemiştir. Okul psikolojik danışmanlarının, liselerde flört şiddeti vakalarıyla ilgili yaşantıları, flört şiddeti ile mücadelede ihtiyaçları, karşılaştıkları engeller ve mücadeleye ilişkin çözüm önerilerini belirlemeye yönelik ihtiyaç analizi, odak grup çalışmaları gibi çeşitli çalışmalar gerçekleştirmiştir. Bu izleme-araştırma surecinin sonunda “Flört Şiddeti: Okul Odaklı Önlem ve Müdahale: İhtiyaçlar, Engeller ve Çözüm Önerileri Araştırması” başlıklı bu rapor hazırlanmıştır.
Flört şiddetinin ve özellikle duygusal şiddetin yeni araştırılmaya başlanan bir konu olması, cinsiyetten ve cinsel yönelimden bağımsız yaygınlığı, fiziksel ve cinsel şiddetin habercisi olması, yıkıcı etkileri ancak bu etkilere karşı gençler tarafından önemli ve ciddi bir sorun olarak algılanmayışı ve bundan dolayı gençlerin daha fazla risk altında olması gibi nedenler; flört şiddetinin daha fazla araştırılmasına ve flört şiddetine yönelik önleyici ve müdahale edici programlar geliştirilmesine bir ihtiyaç olduğunu göstermektedir. Bu bağlamda, bir ruh sağlığı uzmanı olan okul psikolojik danışmanlarının okul ortamında gençlerle koruyucu-önleyici çalışmalar yapmalarını desteklemek oldukça büyük bir eksikliği telafi edecek kritik bir öneme sahiptir.
Raporun; işaret ettiği engellerin aşılması, alandaki ihtiyaçların fark edilmesi ve çözüm önerilerinin hayata geçirilmesine vesile olmasını; genç insanların eğitim, sağlık ve iyi oluş haklarının görüldüğü ve koruyucu-önleyici uygulamalardan daha nitelikli şekilde yararlanabildikleri eğitim ortamları ve politikalarının önünü açmasını umuyoruz.
