Tecavüzü, Erken Ve Zorla Evlilikleri Ve Çocuk İstismarını Meşrulaştıracak Hiçbir Yasal Değişikliği Kabul Etmiyoruz!

ORTAK AÇIKLAMA / 21.01.2019

–

17 Kasım 2016’da TBMM genel kuruluna AKP’li milletvekilleri tarafından son dakikada getirilen çocuklara yönelik cinsel istismar faillerinin, mağdurlar ile evlendiklerinde cezadan muaf olmasını öngören önerge, önemli toplumsal tepkilere yol açmış ve geri çekilmişti. Medyaya “çocuk istismarcısına evlilik affı” başlığıyla yansıyan bazı haberlere göre konu yerel seçimler öncesi yeniden meclis gündemine taşınıyor. Af teklifinin yasalaşması durumunda cezaevinde bulunan 10.000 kişinin tahliye edileceği iddia ediliyor. Cinsel istismardan hüküm giymiş faillere af getiren bu tür düzenlemeler cinsel istismar suçlarını aklayarak, çocuk istismarını meşrulaştırmayı hedefliyor.

TCK 103 Kadın Platformu olarak 2016 yılında belirttiğimiz gibi tecavüzü, erken ve zorla evlilikleri meşrulaştıracak hiçbir yasal değişikliği kabul etmiyoruz. Yerel seçimler öncesi oy kaygısıyla 3 yıl sonra yeniden gündeme getirilen tasarıya itiraz ediyoruz.

Erken yaşta ve zorla evlendirme Ceza Kanunu’nda suç olarak düzenlenmelidir.

Türkiye’nin taraf olduğu İstanbul Sözleşmesi’nin 37. Maddesi gereği erken yaşta ve zorla evlendirmelerin suç olarak düzenlenmesi zorunludur. Sözleşme, yetişkin bir kişinin veya çocuğun evlenmeye zorlanmasının suç olarak düzenlenmesi yükümlülüğünü getirmektedir. Getirilmek istenen affın “cebir ve şiddetin olmadığı haller için geçerli” olacağı belirtilmektedir. 15 yaşın altındaki çocuğun rızası hukuken geçersiz olup; cebir, şiddet, hile olsun ya da olmasın bu yaş çocuklara yönelik işlenen cinsel istismar şikâyete bağlı olmaksızın soruşturulur ve koşulları varsa ceza davası açılır ve mahkûmiyet kararı verilir. Suçun işlenmesinden sonra mağdur ve şüpheli/sanığın evlenmesi bir cezasızlık sebebi değildir. Bu nedenle, yapılmak istenen değişiklik çocuklara yönelik cebir ve şiddeti, evlilik görüntüsü verilmiş cinsel istismarı teşvik etmektedir. Bu yaklaşım ulusal ve uluslararası yasal mevzuat bakımından yasa eliyle kız ve oğlan çocukların haklarına doğrudan bir saldırıyı ve ihlali ifade etmektedir.

Erken yaşta ve zorla evlendirme suçu, aileleri ve bu törenlere katılan kamu görevlileri de dahil herkesi kapsayacak şekilde düzenlenmelidir.

Devlet, hukuku suçun üzerini örtmek için kullanamaz!

Bu affın erken yaşta resmi olmayan birliktelik kurdukları için “eşi” cinsel istismar suçundan hapiste olan kadınların/ailelerin mağduriyetlerinin ortadan kaldırılması için gündeme getirildiği öne sürülüyor. Böyle bir af suçun üzerini örtecek, hukuk dışı olarak bir çocukla gerçekleştirilmiş bu tür “evliliklerle” çocuğa yönelik cinsel istismarın cezasız kalacağı algısı yaratarak, suçun işlenmesini teşvik edebileceği gibi, mağdurların da yasal mekanizmalara başvurusunu caydırıcı etki oluşturabilecektir. Tecavüz faili ile evlilik kavramının hukuka tekrar sokulmasının önünü açacaktır.

Kaldı ki, açıklanan 10.000 rakamının, mağduriyeti büyük göstermek ve dolayısıyla aftan tüm cinsel istismarcıların yararlanabilmesi amacıyla dayanaksız bir biçimde ortaya atıldığını düşünüyoruz. Bu nedenle siyasi iktidardan kadın ve çocuklarla ilgili gerçek ve net rakamları açıklamasını talep ediyoruz.

Devlet, varsa mevcut mağduriyetleri, hukukun üstünlüğü ilkesine bağlı kalarak sosyal devlet politikaları ile telafi etmelidir. Avrupa Konseyi Çocukların Cinsel Sömürü ve İstismara Karşı Korunması Sözleşmesi’nin 14. maddesi gereği, devlet, mağdurların kısa ve uzun vadede fiziksel ve psiko-sosyal iyileşmelerine yardımcı olmak üzere gerekli yasal veya diğer tedbirleri almalıdır. Failleri cezasız bırakmak yerine etkin bir soruşturma, kovuşturma yapmalı ve asıl suçtan zarar görenin yanında olmalıdır. Devlet bu türden mağduriyetleri gidermek istiyorsa, öncelikle mevcut yasaları yeni hak ihlalleri yaratacak şekilde değil doğru ve etkin biçimde uygulamalıdır.

Çocuk istismarının affının ve tecavüz faili ile evliliğin tekrar gündeme getirilmesi, başta kadınlar olmak üzere toplumda da büyük bir infial yaratmıştır. Bu nedenle, başta siyasi iktidar olmak üzere, TBMM’deki tüm partilerin yetkili organlarından, böyle bir girişimi tekrar Türkiye’nin gündemine getirmeyeceklerine dair acilen bağlayıcı bir açıklama yapmalarını bekliyoruz.

TCK 103 KADIN PLATFORMU

1. Adalar Vakfı Kadın Çalışma Grubu
2. Adana Büyükşehir Belediyesi Kent Konseyi Kadın Meclisi
3. Adıyaman Anadolu İş Kadınları Derneği
4. Aka-Der Kadın Faaliyeti
5. Akdam – Adana Kadın Dayanışma Merkezi ve Sığınmaevi Derneği
6. Almanya Göçmen Kadınlar Birliği
7. Altınoluk Demokrasi Platformu Kadınları
8. Ankara Feminist Kolektif
9. Ankara Kadın Platformu
10. Antalya Feminist Kolektif
11. Antalya Kadın Danışma Merkezi ve Dayanışma Derneği
12. Antalya Kadın Platformu
13. Avrupa Kadın Lobisi Türkiye
14. Aydın Kadın Efeler Derneği
15. Ayvalık Bağımsız Kadın İnisiyatifi
16. Bağımsız Kadın Derneği Mersin
17. Bilgi Kadın
18. Bodrum Kadın Dayanışma Derneği
19. BPW Türkiye – İş ve Meslek Sahibi Kadınlar Federasyonu
20. Buca Evka-1 Kadın Kültür Ve Dayanışma (Bekev)
21. CEİD – Cinsiyet Eşitliği İzleme Derneği
22. Cinsel Şiddetle Mücadele Derneği
23. Çağdaş Hukukçular Derneği Kadın ve Toplumsal Cinsiyet Çalışma Grubu
24. Çanakkale El Emeğini Değerlendirme Ve Kadın Danışma Merkezi -Elder
25. Çiğli Evka-2 Kadın Kültür Derneği (Çekev)
26. Datça Kadın Girişimi
27. Demir Leblebi Kadın Derneği
28. Demokratik Kadın Hareketi
29. Deniz Yıldızı Kadın Dayanışma Derneği
30. Disk Kadın Komisyonu
31. Diyarbakır İş Kadınları Derneği
32. Edirne Çocuk Hakları Derneği
33. Edirne Kadın Merkezi Danışma Derneği (Ekamader)
34. Edremit Demokrasi Platformu Kadınları
35. Ege Kadın Buluşması Platformu
36. Ekmek ve Gül
37. Elektrik Mühendisleri Odası Kadın Komisyonu
38. Engelli Kadın Derneği – Enkad
39. Erktolia
40. Erzincan Katre Kadın Danışma ve Dayanışma Derneği
41. Eşit Yaşam Derneği
42. EŞİTİZ – Eşitlik İzleme Kadın Grubu
43. Eşitlik Koalisyonu Kadın Grubu
44. Eşitlik ve Adalet İçin Kadın Grubu
45. Ev Eksenli Çalışan Kadınlar Çalışma Grubu
46. EVKAD Adana
47. Femin Art Uluslararası Kadın Sanatçılar Derneği
48. Fethiye Kadın Platformu
49. Filmmor Kadın Kooperatifi
50. FKF’li Kadınlar
51. Foça Barış Kadınları
52. GEN-DER Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları Kolektifi
53. Giresun Cumhuriyet Kadınları Derneği
54. Giresun Kadın ve LGBTI Platformu
55. Göz Altında Cinsel Taciz ve Tecavüze Karşı Hukuki Yardım Bürosu
56. Göztepe Dayanişması L’animo Kadın Grubu
57. Günebakan  Kadın Derneği
58. Hevi LGBTİ Derneği
59. IAW – International Alliance of Women
60. İHD Ankara Şube Kadın Komisyonu
61. İlerici Kadın Derneği, Antalya
62. İlerici Kadınlar Meclisi
63. İmece Ev İşçileri Sendikası
64. İstanbul Kadın Kuruluşları Birliği
65. İzmir Amargi
66. İzmir Bağımsız Kadın İnisiyatifi
67. İzmir İnsan Hakları Derneği Kadın Komisyonu
68. İzmir Kadın Dayanışma Derneği
69. İzmir Kadın Kuruluşları Birliği
70. İzmir Kadın Platformu
71. Kadav – Kadınlarla Dayanışma Vakfı
72. Ka-Der – Kadın Adayları Destekleme Derneği
73. Ka-Der – Kadın Adayları Destekleme Derneği Ankara Şubesi
74. Kadın Cinayetlerine Karşı Acil Önlem Grubu
75. Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu
76. Kadın Meclisleri
77. Kadın Çalışmaları Derneği
78. Kadın Dayanışma Vakfı
79. Kadın Emeği ve İstihdamı Girişimi (KEİG)
80. Kadın Emeği Derneği
81. Kadın Emeği Kolektifi
82. Kadın Haklarını Koruma Derneği Genel Başkanlığı
83. Kadın Koalisyonu
84. Kadın Meclisleri
85. Kadın Özgürlük Meclisi
86. Kadın Savunma Ağı
87. Kadın Yazarlar Derneği
88. Kadının İnsan Hakları – Yeni Çözümler Derneği
89. Kagider – Türkiye Kadın Girişimciler Derneği
90. Kahdem – Kadınlara Hukuki Destek Merkezi
91. Kampüs Cadıları
92. KAOS GL Derneği
93. Kapadokya Kadın Dayanışma Derneği
94. Kapatılan VAKAD’ın Emekçileri
95. Karadeniz Kadın Dayanışma Derneği
96. Karya Kadın Derneği
97. Kayseri Kadın Dayanışma Derneği
98. Kazdağlı Kadınlar
99. Kazete Bağımsız Kadın Gazetesi
100. Kazeteder – Kadın Erkek Eşitliği Derneği
101. KEFA – Kadın Emeği Çalışan Feminist Araştırmacılar Grubu
102. KESK Kadın Meclisi
103. Keskesor  LGBT
104. Kırkyama Kadın Dayanışması
105. Kırmızı Biber Derneği
106. Kırmızı Şemsiye Cinsel Sağlık ve İnsan Hakları Derneği
107. Kocaeli Kadın Platformu
108. Koza Kadın Derneği
109. Körfez Bağımsız Kadın Dayanışması
110. Lambda İstanbul
111. Lezbiyen Biseksüel Feministler
112. Mardin Ortak Kadın ve İşbirliği Derneği
113. Menteşe Kent Konseyi Kadın Meclisi
114. Mersin 7 Renk LGBT Derneği
115. Mor Çatı Kadın Sığınağı Vakfı
116. Mor Çetele
117. Mor Dayanışma
118. Mor Pusula
119. Mor Salkım Kadın Dayanışma Derneği
120. Muamma LGBTI+ Derneği
121. Muğla Emek Benim Kadın Derneği
122. Muğla Kadın Dayanışma Grubu
123. Nar Kadın Dayanışması
124. Ordu Kadını Güçlendirme Derneği
125. Özgür Genç Kadın
126. Özgür Renkler Derneği
127. Pembe Hayat LGBTT Derneği
128. Sacayak Sosyal Eşitlik Derneği
129. Samandağ Kadın Dayanışma Derneği
130. SODA – Sosyal Dayanışma Ağı
131. Sosyalist Kadın Meclisleri
132. SPOD – Sosyal Politikalar Cinsiyet Kimliği ve Cinsel Yönelim Çalışmaları Derneği
133. Şiddetsizlik Merkezi’nden Kadınlar
134. TJA – Tevgera Jinen Azad- Kadın Özgürlük Hareketi
135. TMMOB İstanbul Kadın Komisyonu
136. TODAP – Toplumsal Dayanışma İçin Psikologlar Derneği Kadın Komisyonu
137. Toplumcu Kadın Psikologlar
138. Trabzon Demokratik Kadın Platformu
139. TTB Kadın Hekimlik Kadın ve Sağlığı Kolu​
140. Türk Kadınlar Birliği
141. Türk Kadınlar Konseyi
142. Türk Üniversiteli Kadınlar Derneği
143. Türkiye Aile Sağlığı ve Planlaması Vakfı
144. Türkiye Kadın Dernekleri Federasyonu
145. Türkiye Soroptimist Kulüpleri Federasyonu
146. Uçan Süpürge Kadın İletişim ve Araştırma Derneği
147. Uçan Süpürge
148. Uluslararası Göçmen Kadınlar Dayanışma Derneği
149. Ulusötesi Kadın Konuları Merkezi Derneği
150. Umutlu Kadınlar
151. Üniversiteli Kadın Kolektifi
152. Yaşam Evi Kadın Dayanışma Derneği
153. Yeniyol’dan Kadınlar
154. Yeryüzü Kadınları
155. Yeşil Feministler
156. Yoğurtçu Kadın Forumu
157. 17+ Alevi Kadınlar